Οκ, έχω βασανιστεί πολύ στη ζωή μου ! Όχι σωματικά τσού, αλλά έχω "κάψει" δεκάδες φορές τα πολύτιμα και αγαπημένα εγκεφαλικά κύτταρα μου! Και πονάει το άτιμο, πονάει παντού, στη διάθεση, στο χρόνο, στη τσέπη, εκεί και αν πονάει το άτιμο το εγκεφαλικό βαβά! Αλλά μυαλό δεν βάνω, όχιιι εκεί εγώ μαζόχα! Μπάτ, φιλοσόφησα το θεματάκι και είπα να το ρίξω ολίγον στην τρελή ! Υδατανθρακοφόλες εσείς? Αβαβάου παπάπου εγώ ! Χά ! Σιγά μη τα βάψω μπλάκ, όχι αγάπη μου δεν θα με λαλήσετε εσείς εγώ θα σας λαλήσω ! Στην Ετικέτα βιβλία ( -) γουέλ,τοποθετούμε εκείνα που μας έκαναν να σφυρίζουμε αδιάφορα ! Αντίθετα στην Ετικέτα βιβλία (+) τοποθετούμε με στοργή, αυτά που ξεχωρίσαμε, σχολιάζοντας τα, με τον δικό μας αλαμπουρνέζικο τρόπο ! Οπότε μη περιμέντε, σοβαρές κριτικές ή λογικά σχόλια, με τίποτις....... όπως το αντιλαμβάνομαι, έτσι θα το μεταφέρω ! Τώρα όσοι καταλάβατε καλώς, όσοι πάλι δεν .........γουέλ κάμ στη λέσχη, διότι έτσι μας αρέσει !

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Ψίθυροι στις Φλόγες - Ευαγγελία Ευσταθίου

Φανταστείτε ένα κουβάρι μεταξωτό νήμα, το οποίο κουβάρι το πιάνει στα άπειρα χεράκια της η μοίρα στη πρώτη της απόπειρα να πλέξει  και αντί να ξεκινήσει  με ένα απλό κι εύκολο , λιτό σχεδιάκι π.χ. κασκολάκι, εκείνη αμέτι μου χαμέτι μου θέλει να σιάξει ολάκερο ντε πιές κατάλληλο για  δεξίωση στο προεδρικό μέγαρο ! Και εφόσον είναι άσχετη και ξεροκέφαλη, διότι δε ακούει τις φίλες της που της λένε ότι πρέπει να μετράει τους πόντους διαφορετικά θα μπλέξει τις βελόνες με τα βελονάκια, φανταστείτε το αποτέλεσμα : τραγικό ! Και οκ, όσο το πάλευε με τις βελόνες, κάτι κατάφερνε, έλα μου όμως που αποφάσισε να πάρει κι' αργαλειό, της μπήκε στο μυαλό και άντε τώρα να της το βγάλεις από 'κει, να υφάνει μια ιστορία και να την αποτυπώσει με χρώματα , του πάθους, του μίσους, της αγωνίας, της εκδίκησης, του έρωτα , της ελπίδας ,της απελπισμένης αγάπης. Όπως ύφαινε αμέριμνη και στη κοσμάρα της, αδιαφορώντας τελείως για της οδηγίες χρήσης και πόσο, θα πλήγωνε με τη σαΐτα της τα ευαίσθητα νήματα που χρησιμοποιούσε, αποκοιμήθηκε με το λυχνάρι αναμμένο , κάτι που ο άνεμος δυνάμωσε αρκετά, κάτι που το υφαντό της ήταν μια ανάσα μακριά από τη φλόγα του, δε θέλει και πολύ νιονιό  για να καταλάβουμε τι ακολούθησε ! Οι φλόγες δυνάμωσαν τα μουρμουρητά τους, έγιναν κραυγές απόγνωσης και πανικού, τα νήματα απελπισμένα,προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τη λαίλαπα της φωτιάς, φώναζαν απελπισμένα στη μοίρα να ανοίξει τα μάτια της, να τα σώσει , να σταματήσει το κακότεχνο δημιούργημα της, να τα αφήσει ελεύθερα, να ζήσουν τη ζωή που δικαιούνται,  να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν μακριά, απαλλαγμένα από το ψεύτικο κέλυφος που τα καλύπτει , να ζήσουν τη ζωή που δικαιούνταν, πριν πάρει την απόφαση να δοκιμάσει τις δεξιότητα της στο πλέξιμο η αρχάρια, ανίδεη υφάντρα μας !Θα περάσουν έτη πολλά, μέχρι να ξυπνήσει από το λήθαργό της η φασιονίστα μας και συνειδητοποιήσει τα λάθη της, μέχρι να αποφασίσει να  υφάνει απ' την αρχή με νέα χρώματα πλέον , την ιστορία της που άφησαν ανολοκλήρωτη οι φλόγες, δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία στα νήματα, να σιάξουν το σχέδιο σωστά αυτή τη φορά , άραγε θα τα καταφέρουν ???
By: Τίτι Βάντα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου