Οκ, έχω βασανιστεί πολύ στη ζωή μου ! Όχι σωματικά τσού, αλλά έχω "κάψει" δεκάδες φορές τα πολύτιμα και αγαπημένα εγκεφαλικά κύτταρα μου! Και πονάει το άτιμο, πονάει παντού, στη διάθεση, στο χρόνο, στη τσέπη, εκεί και αν πονάει το άτιμο το εγκεφαλικό βαβά! Αλλά μυαλό δεν βάνω, όχιιι εκεί εγώ μαζόχα! Μπάτ, φιλοσόφησα το θεματάκι και είπα να το ρίξω ολίγον στην τρελή ! Υδατανθρακοφόλες εσείς? Αβαβάου παπάπου εγώ ! Χά ! Σιγά μη τα βάψω μπλάκ, όχι αγάπη μου δεν θα με λαλήσετε εσείς εγώ θα σας λαλήσω ! Στην Ετικέτα βιβλία ( -) γουέλ,τοποθετούμε εκείνα που μας έκαναν να σφυρίζουμε αδιάφορα ! Αντίθετα στην Ετικέτα βιβλία (+) τοποθετούμε με στοργή, αυτά που ξεχωρίσαμε, σχολιάζοντας τα, με τον δικό μας αλαμπουρνέζικο τρόπο ! Οπότε μη περιμέντε, σοβαρές κριτικές ή λογικά σχόλια, με τίποτις....... όπως το αντιλαμβάνομαι, έτσι θα το μεταφέρω ! Τώρα όσοι καταλάβατε καλώς, όσοι πάλι δεν .........γουέλ κάμ στη λέσχη, διότι έτσι μας αρέσει !

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Ανθεκτικό ταπεινό άνθος !!!



Μ ΄αρέσει το ρομάντζο, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ο έρωτας σου δίνει φτερά , πετάς μαζί του , ταξιδεύεις σε άλλες πολιτείες , χρώματα κι' αρώματα γεμίζουν τις αισθήσεις σου, είναι πολλά αυτά που αντιλαμβάνεσαι εντελώς διαφορετικά ! Σ' αυτή την ιστορία ο μικρός ροδοκόκκινος φτερωτός διαβολάκος , κάνει εξάσκηση στη σκοποβολή και ρίχνει τα βέλη του όπου λάχει , χωρίς να του καίγεται καρφάκι για τις συνέπειες. Τέσσερις μικροί φίλοι, παίζουν αμέριμνοι , τα δύο διδυμάκια ένα κι' ένα , από σπίτι με τζάκι παρακαλώ, μοσχαναθρεμμένα , με καλούς τρόπους , αλλά καθόλου κακομαθημένα, τα άλλα δύο ένα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι, οι γονείς τους τα φέρνουν δύσκολα πέρα,δεν έχουν τζάκι στο σπίτι τους, μήτε ωραία ρουχαλάκια, ούτε χαρτζιλίκι να παίρνουν καθημερινά παγωτό όπως τα διδυμάκια, αλλά είναι καλά παιδάκια, πρόσχαρα και παίζουν όλα μαζί ευχαριστημένα ! Τους αρέσει πολύ η παραλία και όλο εκεί πάνε , κάνουν βουτιές, καταβρέχουν το ένα τ' άλλο, σιάχνουν πυργάκια με τα κουβαδάκια τους, μακάρι να 'έμεναν για πάντα έτσι ανέμελοι και ευτυχισμένοι ! Ο χρόνος κυλάει γρήγορα όμως και οι μικροί μας φίλοι θέλουν δε θέλουν ακολουθούν τη ροή του, έτσι καθώς ανθίζουν τα μικρά μας , μέσα τους μπουμπουκιάζουν περίεργα συναισθήματα, η πλατωνική αθώα αγάπη, παίρνει άλλη μορφή ερωτική και αρχίζουν τις επισκέψεις στον οδοντογιατρό. Στη παρέα θα προστεθεί ακόμα ένα μέλος, μόλις τον δει ( με άλλο μάτι) το ένα διδυμάκι, εκεί να δείτε πονόδοντο, να μη του περνάει με τίποτα . Ο καινούργιος λοιπόν έχει μια μάνα, χειρότερη αν είναι δυνατόν κι' από τους ρόλους που ερμήνευε η πολύ καλή ηθοποιός μας Τάσσω Καββαδία (Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα της), για το κανακάρη της θέλει η νύφη δική της επιλογή να είναι (ξέρει καλύτερα η μανούλα) και να διαθέτει προσόντα εγκεκριμένα απ' τον ΕΟΦ , τόσο φαρμάκι μόνο με συνταγή μπορείς να βρεις. Αυτός δεν είναι μαμάκιας καθόλου, σιγά που θα της κάνει τα χατίρια, άπαξ και τον βρήκε το βέλος κατάστηθα , η λαβωματιά δε γιάνει ποτέ. Έλα μου όμως που τη μάνα του δε τη πιάνει κανείς στη ραδιουργία, καλέ τη φοβήθηκε το μάτι μου , τέτοια υποψήφια πεθερά, ούτε στο χειρότερο εχθρό μου δεν εύχομαι. Όχι ότι και οι υπόλοιποι της παρέας δε θα τα βρουν μπαστούνια μπροστά τους, θα κάνουν κάτι επιλογές τι να σας λέω , από τη Σκύλα στη Χάρυβδη θα πηγαίνουν, τι να πω , τόσες ώρες στον ήλιο χωρίς καπέλο τι περιμένατε, δε θα τα βάραγε στο κεφάλι ? Ο ψεύτης και ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρονται (εδώ θα χαρούν λίγο παραπάνω) , αλλά γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος ! Αυτό ξέρω να πω ! By: Τίτι Βάντα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου