Οκ, έχω βασανιστεί πολύ στη ζωή μου ! Όχι σωματικά τσού, αλλά έχω "κάψει" δεκάδες φορές τα πολύτιμα και αγαπημένα εγκεφαλικά κύτταρα μου! Και πονάει το άτιμο, πονάει παντού, στη διάθεση, στο χρόνο, στη τσέπη, εκεί και αν πονάει το άτιμο το εγκεφαλικό βαβά! Αλλά μυαλό δεν βάνω, όχιιι εκεί εγώ μαζόχα! Μπάτ, φιλοσόφησα το θεματάκι και είπα να το ρίξω ολίγον στην τρελή ! Υδατανθρακοφόλες εσείς? Αβαβάου παπάπου εγώ ! Χά ! Σιγά μη τα βάψω μπλάκ, όχι αγάπη μου δεν θα με λαλήσετε εσείς εγώ θα σας λαλήσω ! Στην Ετικέτα βιβλία ( -) γουέλ,τοποθετούμε εκείνα που μας έκαναν να σφυρίζουμε αδιάφορα ! Αντίθετα στην Ετικέτα βιβλία (+) τοποθετούμε με στοργή, αυτά που ξεχωρίσαμε, σχολιάζοντας τα, με τον δικό μας αλαμπουρνέζικο τρόπο ! Οπότε μη περιμέντε, σοβαρές κριτικές ή λογικά σχόλια, με τίποτις....... όπως το αντιλαμβάνομαι, έτσι θα το μεταφέρω ! Τώρα όσοι καταλάβατε καλώς, όσοι πάλι δεν .........γουέλ κάμ στη λέσχη, διότι έτσι μας αρέσει !

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Μακριά κι αγαπημένοι !



 Ήταν το πρώτο μου , ραντεβού μαζί της στα τυφλά. Θα  ομολογήσω ότι μoυ το έκλεισε μια  φίλη, η οποία είχε περάσει τέλεια μαζί της, είναι καλό κορίτσι και σκέφτηκε να  μου το δώκει για λίγο δανεικό, εννοείτε ότι το επέστρεψα σύντομα, σε άψογη κατάσταση , διότι αυτό που κάνουν ορισμένοι : το δανεικό κι’ αγύριστο,  οι σκισμένες ,τσαλακωμένες, μουτζουρωμένες ,γεμάτες λαδιές σελίδες πολύ μου τη δίνει ! Μουλάρα κι’ αχάριστη δεν είμαι, με το συγκεκριμένο έπαθα οστεοπόρωση, το ήθελα να γίνει δικό μου (μια φορά μόνο δε φτάνει) και το απέκτησα ,τσάκα-τσάκα ! Βουαλά , η  τρυφερή ιστορία που με έκανε   να τρέχω  πουρνό-πουρνό με το ρόλει στο μαλλί , το σοσόνι ανάποδα φορεμένο, στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου . Είναι ένα αγόρι κι’ ένα μικρό κοριτσάκι πολύ άτυχα τα χρυσούλια μου, τα έχουν βάλει σε ένα ίδρυμα για παιδάκια που μακάρι να ήταν πάντα άδειο, το κοριτσάκι είχε μόνο το μπαμπά του αλλά δυστυχώς , μια κακιά πειραγμένη στο μυαλό γυναίκα ,ντε και καλά να τον στείλει ταξίδι χωρίς γυρισμό και μάλιστα μπροστά στα μάτια του μικρού μας κοριτσιού! Το αγόρι μας είχε τα δικά του ντράβαλα, η μάνα του ανωτάτου κοινωνικού λάιφ  στάιλ , ο μπαμπάς του αλλοδαπός εργαζόμενος σε  ένα μέρος που πάνε μικροί -μεγάλοι και αναφωνούν : Ωωωωωω , Αααααα  και χτυπούν παλαμάκια ενθουσιασμένοι, αλλά  με καταγωγή πολύ παρεξηγημένη !  Έτσι  η άνιση σχέση στα μάτια της άτιμης κοινωνίας θα στραβώσει άσχημα και ο καρπός του απαγορευμένου έρωτα θα καταλήξει στο ίδρυμα που μακάρι να ήταν πάντα άδειο, αδικημένος ! Το κοριτσάκι μας δυσκολεύεται πολύ να προσαρμοστεί  στη μετακόμιση, το πειράζουν συνέχεια , είναι και κάτι  άνθρωποι (λέμε τώρα) που όλα τους φταίνε(κακό χρόνο να έχουνε) και ξεσπάνε στα παιδάκια , δε του αρέσει καθόλου εκεί που το πήγαν αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση δυστυχώς. Το αγόρι μας πάλι  δε μασάει από τέτοια, ψημένο πλέον από την καλοπέραση εκεί μέσα έχει γίνει  ατσάλι πύρινο , πρόσθεσε και το γεγονός ότι το κρατάει μανιάτικο στο ψωνισμένο σόι της μάνας του , που δε θέλουν ούτε να το ξέρουν , τα έχει πάρει κανονικά! Παίρνει λοιπόν υπό τη προστασία του τη μικρή μας και ούτε ψύλλο στο κόρφο του αν την πειράξει κανένας. Τι πιο φυσικό λοιπόν να αναπτυχθεί δέσιμο ισχυρότατο ανάμεσα τους, τα πράγματα όμως, καθώς μεγαλώνουν και δε τους χωρά πια ο τόπος θα αλλάξουν πολύ, μπορεί να θέλουν να είναι μαζί, αλλά δεν είναι και τόσο απλό, το αγόρι όσο μεγαλώνει , τόσο θεριεύει μέσα του η δίψα για εκδίκηση , πλούτη και αναγνώριση για να τους μπει στο μάτι (στο σόι της μάνας του) , το κοριτσάκι μας πάλι ευγενική φύση γαρ, δε της αρέσουν αυτά τα πράγματα, θέλει μόνο να είναι μαζί του και να περνάνε ήσυχα και καλά οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια αλλά αυτός ούτε συζήτηση δε σηκώνει  πείσμα γαϊδουρινό σας λέω ! Χωρίζουν οι στράτες τους και ο καθένας προσπαθεί να υλοποιήσει τα όνειρα του , εκείνη θα γίνει  γνωστή τραγουδίστρια , έντεχνου ρεπερτορίου καταξιωμένη  και εκτός συνόρων . Εκείνος θα ασχοληθεί με τη ταχύτητα , μη φανταστείτε ότι θα τρέχει στους Ολυμπιακούς αγώνες , τσού καμία σχέση όλο βρούμ –βρούμ του αρέσει να κάνει με τσίτα τα γκάζια σε πίστες ασφαλτοστρωμένες   και να οι σαμπάνιες , να τα μεγάλα κύπελλα με  δυο χερούλια σε λαμίζον  χρωματάκι ,να οι δίμετρες μοντέλες να τον έχουν από κοντά , λεφτά με ουρά  σας λέω, μεγαλεία στη Γαλλία  το αγόρι μας πήραν τα μυαλά του αέρα! Κάνετε λάθος αν πιστέψετε ότι  για τα μικρά μας , χώρισαν οι δρόμοι τους οριστικά ή ότι ανακάλυψαν την ευτυχία κάτω απ’ το μαξιλάρι τους ένα ξημέρωμα, ακόμα δεν έχουν δει τίποτα, τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, διότι ξέχασα να αναφέρω ότι στην ιστορία  δεν έχουν τελειωμό οι  πειραγμένοι στο μυαλό ,ζηλιάρηδες , κακόψυχοι , εκδικητικοί  τύποι που θέλουν να ανακατεύονται  και να τα κάνουν όλα κουλουβάχατα , α-πα-πα πολύ σιχαμένοι είναι. Όλα θα ανατραπούν ξαφνικά, απ’ το κακό στο χειρότερο θα πηγαίνουν συνέχεια, αλλά πριν  πέσει η αυλαία οριστικά τους περιμένουν μεγάλες εκπλήξεις ! Άλλα λόγια δε θα πω , θα αφήσω την αγάπη να συνεχίσει !
By: Τίτι Βάντα

2 σχόλια: